HISTORISCHE ROUTES
|
|
Velen die een bezoek aan Schotland en Engeland brengen en bij en over de Muur van Hadrianus (de noordgrens voor de geciviliseerde wereld van de Romeinse grootmacht) wandelen, maken de geschiedenis op een hele bijzondere manier van dichtbij mee. Veel oude wandelwegen door de regio’s en landschappen volgen trajecten die teruggaan tot in de prehistorie; trajecten die de logica van het landschap volgen. |
| Ze passeren rivieren op doorwaadpunten (“ford”), en lopen door dalen, waar het makkelijk lopen is, langs water en rivieren of over een bergpas in bergachtige gebieden. In West-Noorwegen loopt een van de belangrijkste wegen, of “leia”, langs de kust, deels over meren en fjorden en deels over land. De naam Noorwegen betekent eigenlijk “weg naar het noorden” en verwijst duidelijk naar de communicatieverbindingen in het landschap. De meeste verbindingen waren belangrijke handelswegen. |
|
|
Aan de Noorse westkust vormen de oude handels- en overnachtingsplaatsen langs het pad een deel van een “historische route” die teruggaat tot in de Middeleeuwen. Langs de Zweedse westkust loopt de oude weg door middeleeuwse landschappen langs de kust en verder landinwaarts. In Jutland maakt de oude “driverveien” richting het zuiden deel uit van de rundertransporten tussen regio’s en marktplaatsen en langs de zuidelijke Noordzeekust zijn de verbindingen tussen de oude landschappen ook fraaie reiswegen voor de moderne mens. Aankomen in het Engelse Durham over een van de oude wandelwegen geeft een hele andere ervaring van de stad en het landschap dan over de snelweg. Veel van de historische routes tussen steden en landschappen geven een beeld van de ontwikkeling van de bewoning. |
