CULTUUR EN TRADITIES
|
|
Het Noordzeegebied is een regio die wordt gekenmerkt door de uitwisseling van culturele impulsen en nauwe handelsbetrekkingen. Het noorden van de regio behoorde in de vroege Middeleeuwen tot het oudnoorse gebied en zowel op taal als cultureel gebied is een nauwe historische band te zien tussen de Britse eilanden en West-Noorwegen. |
|
Ook tijdens en lang na de Middeleeuwen zijn er veel handelsverbindingen over de Noordzee tussen Engeland, Schotland, Friesland, Noord-Duitsland, Jutland en West-Noorwegen. Met name het handelsnetwerk van de Hanze in de late Middeleeuwen, bestuurd vanuit de Noord-Duitse steden, heeft vele culturele sporen in het landschap en de steden langs de Atlantische kust achtergelaten. De volkskunst en -muziek tonen duidelijk aan dat de verschillende culturen van de landen met elkaar in contact kwamen. Zowel het Noorse “rosemaling” en het Zweedse “bonadsmålning” vinden hun oorsprong in de renaissance en hoewel volksliederen en -dansen overeenkomsten hebben, zijn er ook interessante regionale verschillen. |
|
| De grote kringdansen, die nog steeds op de Shetland-eilanden bestaan, tonen overeenkomsten met tradities op de Faeröer, maar in West-Noorwegen en de zuidelijke Noordzeelanden bestaan deze tradities vrijwel niet meer. Daarentegen zijn volkse klederdrachten nog steeds een levend element in de huidige samenlevingen rond de Noordzee. De meest karakteristieke traditie is zonder twijfel de Schotse kilt. De Schotse doedelzak en de Noorse “hardingfela” zijn naast culturele tradities ook nationale iconen geworden. |
